Piştî cotxalê
Tîpa bêjeya piştî cotxalê di van rewşan da bi girdekê dihê nivîsîn:
a)
Heger beşê ku piştî cotxalê dihê, veguhastineka yekser be.
Binefşê bi sê dengan bang kir û got: “Lo lo rebeno, sibe ye, em dê dereng bimînin.”
Şîreta Celadetî ev e: “Kurdino, xwe binasin!”
b)
Heger beşê ku piştî cotxalê dihê, bi bangnîşanê biqede.
Slogana wan ne xerab bû:Bimire koletî!
c)
Heger beşê piştî cotxalê dihê, ravekirineka weha be ku ji komekeka temam yan jî ji çend komekan pêk bihê.
Bi pêkînana pêşnîyaza Serdarî ra hin îmkanên baş peyda dibin: Dê û bav ji dana heqê çûnûhatina xwendekaran xelas dibin. Çûnûhatina xwendekaran bi awayekî ewletir pêk dihê. Xwendekar dê êdî di dema xwe da li dibistanê amade bin û di dema xwe da vegerin malê.
Gava ku ravekirin komekekê pêk neîne, piştî cotxalê tîpa destpêkê bi hûrdekan dihê nivîsîn. Nimûne:
- Sê rengên lampeyên trafîkê hene:kesk, sor û zer.
- Bi tenê derdekî wan heye: penaberî.
ç)
Heger ya ku piştî cotxalê dihê, pirsek be.
Gulçînê pirsî:Gelo em dê kengê biçin?