Îzafe û navdêrên her du zayendan yên pirhejmar
Gireya îzafeyê ya her du zayendan (hem yên nasyar hem yên nenasyar) yên pirhejmar “-ên” e.
a) Navdêrên her du zayendan yên pirhejmar û nasyar
Navdêrên her du zayendan yên pirhejmar û nasyar ku bi nedengdêran diqedin, gireya “-ên”ê werdigirin.
Herçî navdêrên her du zayendan yên pirhejmar û nasyar in ku bi dengdêran diqedin, “-y-”ya pevgirêdanê dikeve navbera wan û gireya “-ên”ê.
b) Navdêrên her du zayendan yên pirhejmar û nenasyar
Nenasyarîya navdêrên her du zayendan yên pirhejmar, bi gireya <-(y)in>ê pêk dihê.
Lê wekî ji bo hemû kategorîyên din hat dîyarkirin, di vê kategorîyê da jî tu tesîra gireya nenasyarîyê li ser gireya îzafeyê tune ye. Lewra gireya îzafeyê ji bo navdêrên her du zayendan yên nenasyar û pirhejmar, eynî wekî ya navdêrên her du zayendan yên nasyar û pirhejmar e; ango “-(y)ên” e.
Di vê mijarê da, fikireka din heye ku li gor wê, divê ev nimûne weha bihên nivîsîn:
Ji xwe, yek ji wan nimûneyên di nivîsa Celadet Bedirxanî da jî “hespine Soro” ye û ew vê yekê weha şirove dike:
“Herçî ‘e’-ya ‘hespine Soro’ ye ev ‘e’ di esilê xwe de “en” bû û ‘n’ jê ketiye û li şûna ‘hespinen Soro’ îro dibêjin ‘hespine Soro’. Ji xwe ‘n’ işareta gelejmariyê; û ji ber ko di ‘ine’ de ‘n’ ek heye ji xwe jê re hewce namîne.”
Bedir-Xan, C. A; “Bingehîn Gramêra Kurdmancî -8-”, Hawar, hejmar: 34
Lê herçî tercîha vê Rêberê ye, awayê pêşîn e, ango awayê ku di nivîsîna kurmancîyê da, “-n”ya nîşana pirhejmarîyê li derveyî nahêle û îzafeya navdêrên her du zayendan yên pirhejmar û nenasyar bi awayê “-(y)ên”ê dinivîse.