Lêkerên hevedudanî hene ku ji parçeyên wekî navdêr+lêker, rengdêr+lêkeran an jî ji daçek+cihnav+lêkeran pêk dihên. Parçeyên van cureyên lêkerên hevedudanî ji hevûdin cuda dihên nivîsîn.
av dan, avjenî kirin, bang dan, bar kirin, ber dan(berhem dan), bi cih înan, bi dar da kirin, bi hev ketin, bi hev ve kirin, bi rê kirin, bi ser ve bûn, bi ser xwe ve hatin, dehf dan, deng vedan, ders dan, dest jê berdan, dest pê kirin, dev jê berdan, guh dan, guhdarî kirin, heyf hilînan, hîn bûn, hîn kirin, jê birin, jê çûn, jê ketin, jê kirin, jê man, ji ber çûn, ji ber kirin, ji hev ve kirin, ji xwe kirin, kar kirin, kurt kirin, lal bûn, lê çûn, lê dan, lê hatin, lê înan, lê kirin, lê pirsîn, lê xistin, lê werdan, li hev înan, li hev kirin, li hev pirsîn, li xwe kirin, nimêj kirin, rêz kirin, pê hesîn, pê ketin, ser dan, ser jê kirin, serî lê dan, şahîk kirin, şû kirin, tê dan, tê gihîştin, tê werdan, têk çûn, tol hildan, tûj kirin, vala kirin, xeber dan, xelas bûn, xelas kirin, xerab kirin, zarok înan, zeft kirin, zerhimî bûn, zîl dan
Lê kategorîyeka din ya bêjeyên din + lêkera sade heye ku di esilê xwe da hejmareka lêkeran ya zêde nakeve ber. Hêmanên ku lêkerên weha pêk diînin, di proseseka leksîkalîzebûnê ra derbas bûne û li gel lêkerên sade êdî bûne yekparçe. Divê ew wekî bêjeyên nû bihên dîtin. Loma divê ku ev hêmanên lêkerî hemû bi hevûdin ve bihên nivîsîn.